Seksualna selekcija može da redukuje mutaciona opterećenja kod Drosophila subobscura

Abstract

According to theoretical predictions sexual selection can reduce mutational load through male mating success. Males of good genetic quality should be more successful in matings, compared to the males of low genetic quality, thus in this way females can prevent deleterious alleles to be transmitted to the next generation. We tested this hypothesis through set up of two experimental groups from same genetic pool, where in one group genetic quality was manipulated by ionizing radiation. Within each group opportunity for choosing mates was imposed: males and females had no choice or had multiple choice. Mutational load was measured through the variability of different fitness components: fecundity and egg-to-adult viability. Our results indicate that sexual selection can reduce mutational load, only for fecundity. Group with the presence of female choice exhibited higher fecundity than group in which sexual selection was experimentally eliminated, but only in 'irradiated' group. There was no overall difference in egg-to-adult viability between different sexual selection regimes in any of the group. It should be considered that sexual selection can cause sexual conflict, and potential opposite effects of sexual selection and sexual conflict on fitness. Genetic structure of populations, in terms of the level of mutational load, is an important factor which can determinate the role of sexual selection.

Prema teorijskim očekivanjima seksualna selekcija može smanjivati mutaciona opterećenja u populacijama, preko uspešnosti mužjaka u parenju. Mužjaci koji su boljeg genetičkog kvaliteta bi trebalo da budu uspešniji u parenju od mužjaka lošijeg genetičkog kvaliteta. Na taj način bi ženke mogle da smanje prenošenje štetnih alela u sledeću generaciju. Ova hipoteza je testirana uspostavljanjem dve eksperimentalne grupe od istog genetičkog pula jedinki, pri čemu su u jednoj mutacije indukovane jonizujućim zračenjem. Unutar svake grupe je nametnuta mogućnost izbora u parenju: mužjaci i ženke nisu imali izbor, ili su imali višestruki izbor. Mutaciona opterećenja su merena preko dve komponente adaptivne vrednosti: fekunditeta i preživljavanja od stadijuma jaja do adulta. Dobijeni rezultati ukazuju da seksualna selekcija može imati uticaj na smanjivanje mutacionih opterećenja ali samo za fekunditet. U prisustvu seksualne selekcije su vrednosti fekunditeta bile veće u odnosu na vrednosti koje su dobijene kad je seksualna selekcija eksperimentalno uklonjena, ali samo u okviru 'ozračene' grupe. Razlike u preživljavanju od jaja do adulta između različitih režima seksualne selekcije nisu dobijene ni u jednoj od grupa. Kako seksualna selekcija često uzrokuje i seksualni konflikt, treba uzeti u obzir njihovo potencijalno delovanje u suprotnim pravcima na adaptivnu vrednost. Genetička struktura populacija, koja podrazumeva i veličinu mutacionih opterećenja, može biti važan faktor od koga će i zavisiti delovanje seksualne selekcija na adaptivnu vrednost.