Uzorkovanje sadržaja želuca salmonoida neinvazivnom metodom ispiranja.

Abstract

Za ispitivanje ishrane neke vrste ribe najčešće je neophodno žrtvovati veliki broj jedinki, međutim žrtvovanje većeg broja jedinki zaštićenih vrsta ili vrsta čije su populacije male može narušiti strukturu populacije. Salmonide najčešće naseljavaju male planinske vodotokove, i njihove populacije predstavljaju vredan izvor genetičke varijabilnosti karakterističan za ovaj prostor. Tehnika ispiranja jedna je od neinvazivnih metoda za uzorkovanje sadržaja želuca, pogodna za predatorske vrste sa voluminoznim jasno definisanim želucem. Metod koji je korišćen u ovoj studiji modifikacija je tehnika korišćenih u Giles (1980) i Meehan and Miller (1978). Za jedinke različitih veličina pripremljeni su špricevi različite zapremine (20ml i 50ml ) i na njihov vrh pričvršćene su odgovarajuće silikonske cevčice (prečnika 3mm i 5mm). Dok jedna osoba drži ribu, druga uvodi cevčicu u želudac i ubrizgava vodu sve dok sadržaj izlazi. Prema našim rezultatima, metod je veoma efikasan što se tiče broja jedinki u sadržaju (95.92%), dok su nešto lošiji kada se posmatra količina sadržaja izražena u gramima (68.93%). Ispiranje želuca testirano je na dužičastoj pastrmci (16 jedinki), stranoj vrsti prisutnoj u našim vodotocima iz akvakulture, kao i na potočnoj pastrmci (4 jedinke). Da bi se proverilo ima li zaostalog sadržaja, nakon ispiranja, uzorkovane jedinke su disekovane. Ukoliko se metod koristi na većem broju jedinki i ako je broj organizama i njihova identifikacija primarno interesovanje, metod je neinvazivan i veoma efikasan.